
مانع اصلی اصلاحات و دیپلماسی
«ریشه اصلی بیعملی در سیاست خارجی و اقتصاد ایران، نبود اجماع در سطح راهبردهای کلان است. کشور نه در مذاکره با غرب ابتکار دارد و نه در اصلاحات اقتصادی؛ زیرا هیچ طرح مشخص و قابل ارائهای تولید نمیشود و این اتفاق تصادفی نیست».
این گفته مسعود نیلی، اقتصاددان، در گفتوگو با گیل اقتصاد است. به گفته او، نظام حکمرانی از مجموعهای از افراد تشکیل شده که در مسائل اساسی با یکدیگر تعارض دارند؛ تعارضهایی نه در جزئیات، بلکه در مبانی سیاستگذاری.
در یکسو کسانی هستند که از رفع فیلترینگ، آزادی بیشتر اقتصاد و مذاکره حمایت میکنند؛ و در سوی دیگر افرادی قرار دارند که مخالف هرگونه رابطه با غرب و طرفدار کنترل شدید اقتصادند. نتیجه این تضادها، اتلاف انرژی حکمرانی در خنثیسازی یکدیگر و در نهایت «بیعملی» در تصمیمگیری است.
نیلی میگوید وجود اختلافنظر طبیعی است، اما وقتی بر سر خطوط اصلی سیاست خارجی، داخلی، اقتصادی و فرهنگی هیچ فصل مشترکی وجود ندارد، امکان مذاکره مؤثر با طرف خارجی نیز از بین میرود. به اعتقاد او، برای حل مسائل کشور باید ابتدا در داخل، حداقلی از اشتراک منافع و اجماع راهبردی ایجاد شود؛ در غیر این صورت هیچ راهحل پایداری شکل نخواهد گرفت.




